Nederlandse aanpak valpreventie haalt The New York Times!

In Nederland wordt er middels valpreventie cursussen steeds meer aandacht besteed aan het probleem van vallen onder ouderen. Dit is ook opgevallen in Amerika! In januari wijdde The New York Times er een heel artikel aan, waarin onder meer verslag wordt gedaan van de cursus ‘Vallen Verleden Tijd’, die WIJKfysio geeft aan ouderen in Leusden.

De cursus in het kort

‘Vallen Verleden Tijd’ heeft als doel het voorkomen en verminderen van valincidenten. Tijdens de cursus wordt er vooral aandacht besteed aan de juiste valtechniek, het verbeteren van de balans en het geven van meer inzicht in de valrisico’s.

Het belang van valpreventie

Vallen is bij veel ouderen een probleem dat zich vaak voordoet. De grootste oorzaak hiervan is dat de beweeglijkheid van de gewrichten en spieren verandert naarmate men ouder wordt. Wist u dat zelfs 1 op de 3 van de thuiswonende ouderen minstens een keer per jaar valt? Vaak met vervelende gevolgen zoals een ziekenhuisopname of een opname in een zorgcentrum. Wat gebeurt er nu? Omdat ouderen bang zijn om te vallen, gaan zij veel activiteiten vermijden, waardoor de lichamelijke conditie ook achteruit gaat.

Om vallen te voorkomen of te verminderen, worden er in veel fysiotherapiepraktijken speciale valpreventieprogramma’s opgesteld. Deze programma’s richten zich vooral op het voorkomen en/of verminderen van vallen.

Valpreventie in The New York Times

‘Afraid of falling? For older adults, the Dutch have a cure’ luidt de titel van het artikel waarin aandacht wordt besteed aan de valpreventiecursus van WIJKfysio uit Leusden. Tijdens het artikel komt sterk naar voren dat valpreventiecursussen zoals deze niet alleen bedoeld zijn om het valprobleem op te lossen, maar dat ook het sociale aspect van deze cursus erg belangrijk is.

Op de valmatten wordt er niet alleen aandacht besteed aan het vallen, maar is er ook genoeg tijd om met elkaar te lachen, schuine grappen te maken, elkaar te helpen en om met elkaar te praten!

Oefen wat u kunt, niet wat u niet kunt!

In het artikel stelt een deelnemer de volgende vraag aan de therapeut: ‘kunnen we leren om op één been te staan?’, waarop de therapeut antwoordt: ‘waarom zou je dat willen leren?’. De deelnemer antwoordt: ‘zodat ik mijn broek weer zelfstandig aan kan trekken’. De therapeut adviseert dan om altijd te gaan zitten tijdens het aankleden en het artikel afsluit met: “You practice the things you know you can do, and not the things you can’t.”